Νικόλαος Λάμπου (†)

Δομνιστα μου, ωραια!¹

(†) Του Νικολάου Λάμπου

― Καλημέρα, θεία Ρήνα! Από πού είσαι;
― Από τη Δομνίστα, παιδιά μου!
― Και πού είναι αυτή η Δομνίστα, θεία Ρήνα;
― Μπά, δεν ξέρετε τη Δομνίστα με τα πολλά εμπορικά και τους καλούς ανθρώπους της;
― Παιδί μου,

Στη Δομνίστα για να πας
Στη ζηλεμένη χώρα
Απ’ το Καρπενήσι ξεκινάς
Στις τέσσερις η ώρα.

Κάνεις διαδρομή
Πραγματικά χρυσή
Και φτάνεις εις το Κρίκελλο
Στις πέντε και μισή.

Από το Κρίκελλο ξεκινάς
Και φτάνεις στις στροφές
Και βρίζεις το Γρηγορόπουλο
Εκατό χιλιάδες φορές².

Περνάς από τη γέφυρα
Και μετά ανηφορίζεις
Και ύστερα από λίγο
Τη Δομνίστα αντικρίζεις!

(Ο αείμνηστος Δάσκαλος Νικόλαος Λάμπος στη συνέχεια άρχισε να κάνει σάτιρα για όλους τους καταστηματάρχες, ήτοι Καρτσακλή, Παπαδημητρίου, Πανάγο, Γιολδάση, Μακρυγιάννη, Τσάμη, Βαμβάτσικο, τους κουρείς, τους μανάβηδες κ.ά. Δείγμα οι παρακάτω στροφές).

«Υποδηματοποιείον Καραδήμα»
Γράφει παραπέρα,
Μπαίνεις από μέσα
Να πεις μια καλημέρα.

― Καλημέρα, κύριε Θύμιο,
Τι κάνετε, καλά;
Κι εκείνος στα παπούτσια
Αμέσως σε κοιτά!

Αν είναι χαλασμένα
Έχει πολλή χαρά
Γιατί θε να σου πάρει
Λίγο ή πολύ παρά!

Μη σας φανεί παράδοξο,
Είναι πραγματικόν,
Πως στη Δομνίστα υπάρχει
Και παράδεισος γυναικών!³

― «Έμπα και σύ να πάρεις
Ό,τι θέλει η καρδιά σου,
Φουστάνι στη γυναίκα σου,
Παπούτσια στα παιδιά σου!»

1 Το ποίημα αυτό έγραψε ο αείμνηστος Δάσκαλος του χωριού μας Νικόλαος Λάμπος, ο οποίος υπηρέτησε στη Δομνίστα κατά τη δεκαετία του ’50. Απαγγέλθηκε στις εξετάσεις του σχολ. Έτους 1954-55 από την Ειρήνη Ι. Σιδερά. Τις παραπάνω στροφές τις θυμήθηκε το περασμένο καλοκαίρι η αδελφή της Γεωργία Ι. Σιδερά – Πανοπούλου. Όποιος θυμάται και άλλες ας μας ενημε ρώσει.

2 Ο παλαιός δρόμος είχε πολλές στροφές. Είχε χαραχθεί από τον χωριανό μας εργολήπτη δημοσίων έργων Σπύρο Γρηγορόπουλο.

3 Σύμφωνα με τον κ. Σπύρο Βάρρα υπήρχε στο κατάστημα αυτό του Δημήτρη Ξυλωμένου από τη Μεσοκώμη, η ταμπέλα: «Ο παράδεισος των γυναικών και η κόλαση των ανδρών!».