Μνημείο έναρξης ενόπλου αγώνα εθνικής αντίστασης 1941-1944
Σε μια έκταση 3 στρ. με πανοραμική θέα, στη θέση του παλιού ξυλουργικού εργοστασίου, στέκεται περήφανο, για να θυμίζει τι πρέπει να κάνουν όλοι οι Έλληνες, όταν οι δύσκολοι καιροί το απαιτούν. Τα εγκαίνια έγιναν στις 16 Αυγούστου του 1992, πενήντα χρόνια μετά την ιστορική εκείνη μέρα της 7ης Ιουνίου 1942. τότε ο πρωτοκαπετάνιος Άρης Βελουχιώτης, με τα παλικάρια του εμφανίστηκε στη Δομνίστα Ευρυτανίας και κήρυξε τον ένοπλο αγώνα, εναντίον των κατακτητών Ιταλο-Γερμανών. Κρατούσε την ελληνική σημαία του δημοτικού σχολείου, που του την έδωσε ο δάσκαλος του Κρίκελλου Βασίλης Παπανικολάου.
Ο τότε Νομάρχης Ευρυτανίας Θύμιος Σώκος μαζί με το συμβούλιο του εμπνεύστηκαν και μεθόδευσαν την ανέγερση του Μνημείου. Είχε προηγηθεί η «μαγιά »του αγώνα του Φώτη Π.Πανάγου του Μ.Καλκανδή και πολλών άλλων. Ο πρόεδρος Νίκος Κ. Καρέτσος και το κοινοτικό συμβούλιο της Δομνίστας,βοήθησαν γι’ αυτό το έργο μνήμης. Επιβλέπων μηχανικός σε όλες τις φάσεις του έργου ήταν ο Γιάννης Σταμάτης που αργότερα έγινε δήμαρχος του Δήμου Δομνίστας.
Η μελέτη σύνθεσης του μνημείου έγινε με προκήρυξη πανελληνίου αρχιτεκτονικού διαγωνισμού ιδεών. Για τη συγκέντρωση χρημάτων συστάθηκε ερανική επιτροπή και ανοίχτηκε ειδικός λογαριασμός στην Εθνική τράπεζα . Τα πρώτα έξοδα καλύφθηκαν από κρατικές επιχορηγήσεις και χρήματα χωριανών και φίλων ιδεολόγων. Οι εκδηλώσεις μνήμης γίνονται κάθε πρώτη Κυριακή μετά την 7η Ιουνίου. Στη διοργάνωση καθοριστική είναι η βοήθεια μελών του Φιλοπρόοδου Συλλόγου.
Το ουσιαστικό μνημόσυνο έκλεινε κάθε χρόνο ο συγχωρεμένος μπάρμπα –Σπύρος Νταλιάνης που βροντοφώναζε τα ονόματα των αγωνιστών που πάλεψαν για την λευτεριά.
