Στη Δομνίστα υπάρχουν αρκετά αξιοθέατα και ιστορικά μνημεία που μπορείτε να επισκεφθείτε
Ο Ιερός ναός του Αγίου Αθανασίου
Είναι χτισμένος σε ρυθμό Βασιλικής, τρίκλιτος με κίονες και πεσσούς. Χρονολογείται ότι χτίστηκε στη δεκαετία του 1880 – 1890 μ.Χ. . το τέμπλο, το δεσποτικό, το προσκυνητάρι και ο άμβωνας είναι χειροποίητα ξυλόγλυπτα από ξύλο καρυδιάς και ίσως και ξύλο λεύκας.
Κατασκευάστηκαν από ένα συνεργείο ταλιαδιόρων, (ταλιαδόροι λέγονταν οι άνθρωποι που ασχολούνταν με την ξυλογλυπτική) από το Μέτσοβο. Όπως αναφέρει ένα ημερολόγιο ήταν η οικογένεια Μεράνου. Εκεί γράφει ότι στις 27 Οκτωβρίου 1890, ημέρα Σάββατο παραδίδουν οι ταλιαδόροι το τέμπλο του Αγίου Αθανασίου και τα υπόλοιπα, τα οποια χρειαστηκαν 1150 μεροκάματα για να τα τελειώσουν.
Παλιά βημόθυρα- εικόνες
Έν μηνή δηκεμ[βρίου] [έτους]13 έν 1738
Μέσα στο ναό θα εκτεθούν τους επόμενους για προσκύνημα δυο κομμάτια βημόθυρων, ανεκτίμητης αξίας. Πραγματικά ένας θησαυρός για την ιστορία του χωριού μας.
Πριν από το τωρινό τέμπλο κατασκευής 1890, υπήρχε άλλο τέμπλο, απομεινάρια, του οποίου είναι από τα δυο βημόθυρα χρονολογίας 1738.
Διαβάστηκε η παραπάνω επιγραφή, μετά από ειδική επεξεργασία και συντήρηση.
Κοινοτική βιβλιοθήκη
Στεγάζεται στην 4η αίθουσα του Πνευματικού κέντρου Δομνίστας.
Η κοινοτική βιβλιοθήκη Δομνίστας, ιδρύθηκε το 1962 με σχετικό βασιλικό Διάταγμα. Διαθέτει 10.000 τόμους βιβλίων. Τα βιβλία προέρχονται από αγορά και τα τελευταία χρόνια μόνο από δωρεές ιδιωτών.
Στη βιβλιοθήκη μας λειτουργούν τμήματα Ευρυτάνων συγγραφέων, τμήμα αντιστασιακού βιβλίου και παιδική βιβλιοθήκη. Η βιβλιοθήκη μας είναι η κύρια βιβλιοθήκη που εξυπηρετεί την περιοχή της Δημοτικής ενότητας Δομνίστας Ευρυτανίας και την ενότητα Πλάτανου Αιτωλοακαρνανίας.
Μουσείο Παλαιάς Φωτογραφίας
Δημιουργήθηκε από το Φιλοπρόοδο Σύλλογο με πρωτεργάτη τη φιλόλογο Δέσποινα λ. Καρέτσου, σε άριστη συνεργασία με τα μέλη του Δ.Σ. της διετίας 1990 – 1992, τους στυλοβάτες του συλλόγου Κων.Α.Παπαδόπουλο Αθ. Δ. Σταμάτη, και τον πρόεδρο της κοινότητας Νικ.Κ.Καρέτσο και πολλούς χωριανούς.
Στεγάζεται σε δυο αίθουσες του παλιού Γυμνασίου και τωρινού Πνευματικού κέντρου. Τα εγκαίνια έγιναν το καλοκαίρι του 1991. Στη μέση της αίθουσας η παλιά φωτογραφική μηχανή του Ηλία Μωρίκη, που ήταν φωτογράφος στο χωριό μας προπολεμικά.« Μαγιά » ήταν τα αρνητικά από το προσωπικό αρχείο του Ντίνου Μωρίκη. Το κύριο σώμα των ανατυπώσεων προέρχεται από παλιές φωτογραφίες-κειμήλια οικογενειακά πολλών χωριανών που ανταποκριθήκαν, για να σώσουμε τις ρίζες μας. Η συλλογή περιέχει περίπου 1800 ασπρόμαυρες φωτογραφίες που καλύπτουν το χρονικό διάστημα 1890 ως τη δεκαετία του 1960. Τα θέματά της είναι γάμοι, βαφτίσια, εκδρομές, εργασία, ποδήλατα, το πρώτο αυτοκίνητο. Όλα περνάνε σαν κινηματογραφική ταινία από τα μάτια των επισκεπτών, που κάνουν τους μεγαλύτερους να δακρύζουν και τους μικρότερους να διδάσκονατι και να μαθαίνουν τι σήμαινε ΔΥΣΚΟΛΗ και ΑΞΙΟΠΡΕΠΗΣ ΖΩΗ ταυτόχρονα.
Για αρκετά χρόνια ξενάγησε συναρπαστικά «ο αυτόπτης μάρτυρας» της παλιάς γενιάς και πολλές φορές πρόεδρος του Συλλόγου σεβαστός μπάρμπα-Θανάσης Σύρρος.
Τα τελευταία χρόνια, ο επισκέπτης είχε την δυνατότητα να ενημερωθεί για την ιστορία των φωτογραφιών, από το βιβλίο, που υπάρχει στην Έκθεση, και διαρκώς συμπληρώνεται. Στο βιβλίο εντυπώσεων, επίσης μπορεί να καταγράψει επώνυμα τις σκέψεις του και τα συναισθήματα που δημιουργούνται από την περιήγησή του στον ξεχωριστό αυτό χώρο.
Την αίθουσα κοσμεί και ένας ζωγραφικός πίνακας -πιστό αντίγραφο παλιάς φωτογραφίας, που την εμπνεύστηκε η Ειρήνη Τριχοπούλου Σταμάτη, όταν αντίκρυσε τον πατέρα της σ’ αυτήν. Η μορφή των προγόνων μας, που ζωντανεύει μέσα από τις φωτογραφίες και οι ψυχές τους, που μας παρακολουθούν μας φωνάζουν να σώσουμε το πολιτισμό τους.
Παλαιό – λαογραφικό – ιστορικό μουσείο
Τον πρώτο χρόνο λειτουργίας του, το 1991, φιλοξενήθηκε προσωρινά στον εκθεσιακό χώρο της παλιάς φωτογραφίας, επειδή τα κειμήλια ήταν αρχικά λίγα . Όμως με τις απροσδόκητες προσφορές των συγχωριανών μας, μας οδήγησε να εκτεθεί σε ξεχωριστό χώρο, στην Τρίτη αίθουσα του πνευματικού Κέντρου Δομνίστας.
Η ιδιωτική συλλογή του Κώστα Καραδήμα, από πλήθος νομισμάτων και αντικειμένων, καθημερινής χρήσης στο νοικοκυριό, εμπλούτισε πολύ γρήγορα το Μουσείο. Ο ίδιος τονίζει ότι το συγκινητικότερό του έκθεμα, είναι ένα παλιό φαγωμένο από το χρόνο «γουρνοτσάρουχο», που γλύτωσε κάποιο χωριανό μας από τα κρυοπαγήματα.
Οι πρωτότυπες παραδοσιακές φορεσιές, της Παν. Αγγελή, της Αγγελονίναικας, της Πηνιώς Τσούνη, η χλαίνη του Αντρ. Σταμάτη με τις τρύπες από τις σφαίρες, φωνάζει τον αγώνα για Εθνική Αντίσταση. Πόσες φορές το σαμάρι, δε θύμισε, σε κάθε χωριανό μας το δικό του γάϊδαρο και σκηνές από την ζωή του με τους γονείς του και τους παππούδες του.
Ο αργαλειός της Θειά- Ζάχαινας πόσα άραγε υφαντά στρωσίδια να κέντησε, που θα τα χαίρονταν παιδιά κι εγγόνια για πολλά χρόνια. Υπάρχει μεγάλος αριθμός από βαρέλια, δρεπάνια, κοσιές, και διάφορα άλλα αντικείμενα μεγάλης συναισθηματικής αξίας για τον καθένα από εμάς.
Ο Μαυροπίνακας και το θρανίο από το σχολείο του Μαρίνου
Πλήθος αντιγράφων παιδικών παιχνιδιών, που φιλοτέχνησε ο ζωγράφος Θαν.Ν.Σταμάτης, κάνουν πολλούς να αναπολούν την παιδική τους ηλικία .
Αρχαιολογικά ευρήματα από την περιοχή του Φαντίνου δείχνουν τον πολιτισμό του τόπου στα παλιά χρόνια. Όλα τα αντικείμενα εκτίθενται, σε μεγάλες ξύλινες προθήκες, που κατασκευάστηκαν με τις ενέργειες του προέδρου του συλλόγου μας Αθ. Νταλιάνη, για να προστατεύονται καλύτερα τα εκθέματα. Τις παλιότερες προθήκες, τις προμηθεύτηκε δωρεάν ο δήμαρχος Γιάννης Σταμάτης, από κάποιο παλιό ραφείο του Καρπενησίου. Για την δημιουργία των Μουσείων, βοήθησαν κάποιοι χωριανοί από το στέρημά τους και από κάποιες μεγάλες δωρεές στη μνήμη των ψυχών όπως του Αθ. Συρροθανάση και της συζύγου του.
Νέο Φαρμακίδειο Λαογραφικό και Ιστορικό Μουσείο Δομνίστας
Το παλιό σπίτι του Γιαννακού που έγινε μουσείο
Ο πολλαπλασιασμός των εκθεμάτων και η ανάγκη για ασφαλή διατήρηση των εκθεμάτων, το 2005 με πρόεδρο του συλλόγου μας τον Αθ. Σταμάτη, ήρθαν νέα δεδομένα στο φως.
Οι κληρονόμοι,του δασκάλου Νικ.Σώκου και κυρίως, οι κόρες του Σωτηρία και Αικατερίνη, με την βοήθεια του ανιψιού τους Σωτήρη Δ.Σώκο, ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΑΝ το παλιό σπίτι του Γιάννη Φαρμάκη, χτισμένο σε προικώο οικόπεδο της οικογένειας Παπαγεωργιάδη για να στεγαστεί το Νέο Μουσείο. Ήταν ένα διώροφο κτίριο 80 τ.μ. ανά όροφο, σε οικόπεδο 380 τ.μ. η παραχώρηση έγινε με το υπ’ αριθμ. 21631/16-3-2005 συμβόλαιο στο συμβολαιογράφο Κων.Βλάχο στο Καρπενήσι.
Το σπίτι ήταν αντιπροσωπευτικό δείγμα τοπικής αρχιτεκτονικής του 19 ου αιώνα. Ήταν όμως σε κακή κατάσταση, σχεδόν μισοερειπωμένο από την εγκατάλειψη. Κατά την παράδοση, είχε χτιστεί από την οικογένεια Παπαγεωργιάδη, Φαρμάκη και Σώκου, με την προοπτική να στεγάσει εκεί, ένα ιατρείο για ενός μέλος της οικογένειας του Αριστοτέλη Φαρμακίδη. Αυτό τελικά δεν έγινε, γιατί άλλαξαν τα δεδομένα για την επαγγελματική ενασχόληση στη Δομνίστα. Για την επισκευή του κτιρίου ο δήμαρχος Ιωαν.Σταμάτης ανέθεσε τη σύνταξη μελέτης. Βγήκε ο προϋπολογισμός της μελέτης, αλλά για να εξασφαλιστεί η δυνατότητα ένταξης σε Ευρωπαϊκό πρόγραμμα, έπρεπε ο Δήμος να δημιουργήσει ένα Νομικό πρόσωπο και να γίνει η παραχώρηση στην κυριότητα των εκθεμάτων στο Δήμο Δομνίστας. Το Δημοτικό Συμβούλιο αποδέχθηκε την παραχώρηση, με τον όρο να μην απομακρυνθούν οι συλλογές από το χωριό. Ο Δήμος συνέστησε το νομικό πρόσωπο διαχείρισης του υλικού. Όμως μετά την συνένωση του Δήμου Δομνίστας με το Δήμο Καρπενησίου – Σχέδιο Καλλικράτης το 2010, το νομικό πρόσωπο απορροφήθηκε από αντίστοιχο του νέου Δήμου. Η οικοδομική άδεια εκδόθηκε με αριθμ. 10 /2010 και ακολούθησε υποβολή πρότασης στα ΕΣΠΑ στις 23/9/2010 η Γ.Γ.Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας το ενέταξε στο ΕΣΠΑ Θεσσαλίας Στερεάς Ηπείρου 2007-2013.
Μετά την συνένωση των Δήμων, ο νέος Δήμος με δήμαρχο τον Κώστα Μπακογιάννη ανέλαβε, να υλοποιήσει το σχέδιο επισκευής και να διαμορφώσει το κτίριο σε μουσείο. Στις 27/12/2011 έγινε η δημοπράτηση του έργου. Διαπιστώθηκε όμως ότι το κτίριο δυστυχώς ήταν αποσαρθρωμένο και σε κακή κατάσταση. Προκρίθηκε η ριζική ανακατασκευή με τα υπάρχοντα υλικά με βάση το αρχιτεκτονικό σχέδιο του αρχικού κτιρίου. Με προσωπικό ενδιαφέρον του Δημάρχου Κώστα Μπακογιάννη, των υπηρεσιών του Δήμου, με ακοίμητη φροντίδα των τοπικών παραγόντων Δομνίστας και των δωρητών το κτίριο ολοκληρώθηκε το 2013. Όμως τελικά μέχρι το καλοκαίρι του 2016 τα πράγματα παρέμειναν στάσιμα. Τα εκθέματα παρέμειναν στο Παλιό Μουσείο, χωρίς κανείς να γνωρίζει που είχε κολλήσει το θέμα.
Το νέο Δ.Σ. του Φιλοπρόοδου Συλλόγου, που ανέλαβε στις 17-8-2016 πήρε ομόφωνη απόφαση να βοηθήσει στον τομέα αυτό. Η πρόεδρος του συλλόγου κ. Νταλιάνη Ευαγγελία, κάνοντας συζητήσεις με τον πρόεδρο της τοπικής κοινότητας κ. Ν.Καρέτσο, ο οποίος είχε προσπαθήσει πολλές φορές να βρει μια άκρη και του κληρονόμους των δωρητών του κτιρίου κ. Σ.Σώκο, μας δόθηκε το πράσινο φως να βοηθήσουμε. Ο κ Ν.Καρέτσος είχε μόνο το τηλέφωνο της κ.Ανδριανής Ρήγα. Εκεί πληροφορηθήκαμε ότι υπεύθυνη γενικών θεμάτων του Κοινοτικού Διαμερίσματος Δομνίστας είναι η κ. Εύη Κονιαβίτη.
Μετά από τηλεφωνική επικοινωνία της Προέδρου του συλλόγου μας, με την κυρία Εύη Κονιαβίτη, βρέθηκε αμέσως η άκρη του νήματος. Μας υποσχέθηκε την βοήθειά της και πράγματι σε 3 ημέρες μας πληροφόρησε ότι θα ερχόταν στο χωριό μας ο κ. Νικήτας Ροντογιάννης, που ήταν ο υπεύθυνος εργολάβος –μηχανικός και ο μουσειολόγος κ. Ηλίας Παπαγεωργίου να μεταφέρουν τα εκθέματα και να τα τοποθετήσουν στις προθήκες του νέου Μουσείου. Έτσι και έγινε.
Στις 21/10/2016 ήρθαν στο χωριό μας ο κ. Ροντογιάννης και ο κ. Παπαγεωργίου, παρέμειναν 3 μέρες και τέλειωσαν την τοποθέτηση των εκθεμάτων. Ακόμα στο νέο Μουσείο, ο κ.Παπαγεωργίου κρέμασε τον πίνακα «Ο Γ.Καραϊσκάκης, ασθενής στη Δομνίστα». Ο πίνακας είναι δωρεά στον σύλλογό μας από τον Γιάννη Συλεούνη. Είναι ένας πίνακας με ελαιογραφια σε μουσαμά, που δείχνει τον Καραϊσκάκη άρρωστο στη Δομνίστα, να παρακαλεί τον παπα- Φαρμάκη «κάνε με παπά μου καλά να βοηθήσω το έθνος». Η παράδοση του πίνακα έγινε στις 23-9-2016 στην πρόεδρο του συλλόγου κ.Ευαγγελία Νταλιάνη παρουσία δυο μαρτύρων στον Τυμφρηστό Φθιώτιδος.
Όμως απομένει ακόμα να παραδοθεί η πλάκα των δωρητών, τα κείμενα κάτω από τα εκθέματα, ώστε να ολοκληρωθεί το έργο, και να γίνουν τα εγκαίνια του Νέου Μουσείου, που είναι ένα ασφαλές, καλαίσθητο και λειτουργικό αρχιτεκτονικό συγκρότημα.
Στον πρώτο όροφο τοποθετήθηκαν τα εκθέματα σε προθήκες και ράφια
Στο ισόγειο του κτιρίου, είναι η αίθουσα διαλέξεων με καθίσματα, προτζέκτορα, πίνακα προβολών και δύο (2) υπολογιστές, να χρησιμοποιούνται από τους ομιλητές της αίθουσας. Ελπίζουμε, μόλις περάσει ο χειμώνας, να τελειώσουν οι εκκρεμότητες, όπως μας ενημέρωσε η κ.Κονιαβίτη. Την ευχαριστούμε για την προθυμία, την αμέριστη βοήθειά της και την εμπιστοσύνη που έδειξε στον σύλλογό μας.
Μνημείο έναρξης ενόπλου αγώνα εθνικής αντίστασης 1941-1944
Σε μια έκταση 3 στρ. με πανοραμική θέα, στη θέση του παλιού ξυλουργικού εργοστασίου, στέκεται περήφανο, για να θυμίζει τι πρέπει να κάνουν όλοι οι Έλληνες, όταν οι δύσκολοι καιροί το απαιτούν. Τα εγκαίνια έγιναν στις 16 Αυγούστου του 1992, πενήντα χρόνια μετά την ιστορική εκείνη μέρα της 7ης Ιουνίου 1941. τότε ο πρωτοκαπετάνιος Άρης Βελουχιώτης, με τα παλικάρια του εμφανίστηκε στη Δομνίστα Ευρυτανίας και κήρυξε τον ένοπλο αγώνα, εναντίον των κατακτητών Ιταλο-Γερμανών. Κρατούσε την ελληνική σημαία του δημοτικού σχολείου, που του την έδωσε ο δάσκαλος του Κρίκελλου Βασίλης Παπανικολάου.
Ο τότε Νομάρχης Ευρυτανίας Θύμιος Σώκος μαζί με το συμβούλιο του εμπνεύστηκαν και μεθόδευσαν την ανέγερση του Μνημείου. Είχε προηγηθεί η «μαγιά »του αγώνα του Φώτη Π.Πανάγου του Μ.Καλκανδή και πολλών άλλων. Ο πρόεδρος Νίκος Κ. Καρέτσος και το κοινοτικό συμβούλιο της Δομνίστας,βοήθησαν γι’ αυτό το έργο μνήμης. Επιβλέπων μηχανικός σε όλες τις φάσεις του έργου ήταν ο Γιάννης Σταμάτης που αργότερα έγινε δήμαρχος του Δήμου Δομνίστας.
Η μελέτη σύνθεσης του μνημείου έγινε με προκήρυξη πανελληνίου αρχιτεκτονικού διαγωνισμού ιδεών. Για τη συγκέντρωση χρημάτων συστάθηκε ερανική επιτροπή και ανοίχτηκε ειδικός λογαριασμός στην Εθνική τράπεζα . Τα πρώτα έξοδα καλύφθηκαν από κρατικές επιχορηγήσεις και χρήματα χωριανών και φίλων ιδεολόγων. Οι εκδηλώσεις μνήμης γίνονται κάθε πρώτη Κυριακή μετά την 7η Ιουνίου. Στη διοργάνωση καθοριστική είναι η βοήθεια μελών του Φιλοπρόοδου Συλλόγου.
Το ουσιαστικό μνημόσυνο έκλεινε κάθε χρόνο ο συγχωρεμένος μπάρμπα –Σπύρος Νταλιάνης που βροντοφώναζε τα ονόματα των αγωνιστών που πάλεψαν για την λευτεριά.
Το Μνημείο Πεσόντων
Βρίσκεται στην πλατεία του χωριού μας. Κατασκευάστηκε από τον διάσημο γλύπτη ΝΙΚΟΛΑ. Η επιγραφή που στολίζει το μάρμαρο είναι η παρακάτω :
«ΣΤΟΥΣ ΗΡΩΕΣ ΜΑΣ ΠΟΥ ΘΥΣΙΑΣΤΗΚΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΚΑΙ ΤΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΜΕ ΑΙΩΝΙΑ ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ».
Τα αποκαλυπτήρια έγιναν στις 16 Αυγούστου 1981 παρουσία του Μητροπολίτη Κ.ΝΙΚΟΛΑΟΥ. Ακόμα παραβρέθηκαν οι επίσημες αρχές του νομού με επικεφαλή τον Νομάρχη Ευρυτανίας Κ.Δ.Σισμανίδη. Ιερέας του χωριού ήταν ο Παπαντώνης Παπαδόπουλος και πρόεδρος του συλλόγου μας ήταν τότε ο κ.Σταύρος Απ. Παπαδόπουλος
Αϊ Λιάς
Στα 500μ. μετά την πλατεία του χωριού μας, υπάρχει ένας λόφος με το εκκλησάκι του Αϊ Λιά. Παλιά την ημέρα του πανηγυριού που κρατούσε 2-3 μέρες στις 20 Ιουλίου ήταν τόπος «νυφοπάζαρου».
Νερόμυλος
Ο Νερόμυλος, βρίσκεται σε μια πανέμορφη τοποθεσία, στον Κρικελλοπόταμο, μέσα σ’ ένα δάσος από πλατάνια. Χτίστηκε γύρω στο 1870. έχει την Νεροτριβιά, με την οποία πλένανε τις φλοκάτες και τα χαλιά τους. Το Μαντάνι που χρησιμοποιήθηκε για να επεξεργαζόνταν το χειροποίητο μάλλινο πλεκτό ύφασμα. Ακόμη έχει και Πριονοκορδέλα. Ο Νερόμυλος, χρησιμοποιούνταν για να αλέθουν τα σιτάρια και τα καλαμπόκια.
Λίμνη Ζηρέλι
Μετά την Δομνίστα στο 1χλμ., υπάρχει μια διασταύρωση. Η ταμπέλα γράφει : Σκοπιά-Πανταβρέχει –Ροσκά. Μετά από 1χλμ περίπου υπάρχει μια δεύτερη διασταύρωση.
Σ’αυτή κάνουμε μια στάση. Αφήνουμε το αυτοκίνητό μας και περπατάμε στο δρόμο για 100-200μ. μέχρι που αντικρίζουμε την εποχιακή λίμνη Ζηρέλι. Το χειμώνα η επιφάνειά της γίνεται «ένα παγοδρόμιο».
Βρύση Σούφαγα
Τ’ όνομά της, το πήρε από έναν από τους οπλαρχηγούς του Αλή Πασά το Γιουσούφ – Αγά (Αράπης). Αυτός κυνηγούσε τους κλέφτες στην περιοχή της Ευρυτανίας. Λένε ότι πέρασε από κει το 1790-1800 (όπου σ’ έναν έλατο που υπήρχε πάνω από το δρόμο μέχρι τα τελευταία χρόνια), κρέμαγε κόσμο και τους κάπνιζε με άχυρα μέχρι να ομολογήσουν. Εκεί υπήρχε και μια πηγή. Στα επόμενα χρόνια το νερό της πηγής μεταφέρθηκε κάτω από το δρόμο και χτίστηκε αυτή η πηγή.
Πάντα βρέχει
Πρόκειται για μια παραμυθένια και μαγευτική γωνιά της Ευρυτανίας : το ξακουστό φαράγγι Πάντα βρέχει, με τον Κρικελλοπόταμο να το διασχίζει και τους περίφημους καταρράκτες του.
Διαδρομή Δομνίστα – Πανταβρέχει
Φεύγουμε από τη Δομνίστα. Μόλις 1 χλμ από τα τελευταία σπιτιού του χωριού, θα βρούμε ένα σταυροδρόμι. Ευθεία πάει για την Ορεινή Ναυπακτία και δεξιά μας προς Πανταβρέχει.
Στα 2χλμ υπάρχει μια δεύτερη διασταύρωση. Αριστερά πάει για Μεσοκώμη εμείς όμως θ’ ακολουθήσουμε προς τα δεξιά το δρόμο προς Σκοπιά. Αφήνουμε τη Σκοπιά και συνεχίζουμε ευθεία. Μπαίνουμε στον οικισμό Καστανούλα και μετά από λίγο στη Ροσκά.
Αρχίζουμε να κατηφορίζουμε και φτάνουμε στην κοίτη του Κρικελλοπόταμου. Αφήνουμε το αυτοκίνητό μας δίπλα στο ποτάμι και ξεκινάμε την πεζοπορία μέσα στην κοίτη του ποταμού, μέχρι να φτάσουμε στο στενότερο σημείο του φαραγγιού όπου το θέαμα είναι απολαυστικό.
Μπροστά μας ξετυλίγονται εικόνες σπάνιας ομορφιάς.
Αρχαία Ευρήματα Φαντίνου
Η περιοχή ανήκει στην Κοινότητα Δομνίστας και είναι στην κεντρική θέση ενός τριγώνου, με κορυφές Δομνίστα-Στάβλοι-Κρίκελλο. Ονομάζεται από τους κατοίκους Καρές ή Παλιοκκλήσι.
Εκεί υπήρχε εκκλησία. Όμως κανείς δεν την θυμάται. Σήμερα εκεί έχει χτιστεί το εκκλησάκι της Παναγίας της Προυσιώτισσας. Το κύριο μέρος του οικισμού ήταν κοντά στην κορυφή του λόφου του Παλιοκκλησιού. Υπάρχουν ίχνη σπιτιών ή εργαστηρίων. Από τις οχυρώσεις διασώζονται σήμερα δυο τμήματα. Το τείχος αυτό, υπάρχει μέχρι σήμερα, αλλά έχει απομείνει μια σειρά από τους λίθους. Πάνω από το λόφο του Φαντίνου, υπάρχουν ίχνη κεραμιδιών και εγκαταστάσεων, που πιθανόν να ήταν είδος φυλακίων ή παρατηρίων. Κοντά στο σπίτι του Δημ. Σώκου υπάρχουν ίχνη, από αρχαίο κλίβανο, όπου έφτιαχναν αγγεία.
Υπάρχουν εκεί καμένα τούβλα και εκεί βρέθηκαν μεγάλα πυθάρια και το ½ μιας μυλόπετρας. Βρέθηκε ακόμη μια μεγάλη ζυγαριά και μεγάλα τετράγωνα καρφιά. Διασώθηκαν δυο χάλκινα νομίσματα σχετικά φθαρμένα και πολλά όστρακα αγγείων.
Πολλά από τα ευρήματα βρίσκονται στο Λαογραφικό Μουσείο.